Jonge aanstaande bedrijfsartsen zijn onmisbaar voor de toekomst van de bedrijfsgezondheidszorg. Een goede organisatiestructuur verstevigt de positie van deze groep artsen. Een pleidooi voor De Jonge Bedrijfsarts.

Jack van der Gragt heeft een bijzondere carrière: hij komt uit een bouwfamilie, deed diverse opleidingen - waaronder fysiotherapie en bewegingswetenschappen - werkte als fysiotherapeut en als ethisch hacker. Op zijn 33ste startte hij zijn studie geneeskunde en nu is hij alweer zes jaar bedrijfsarts.

Een bedrijfsarts krijgt een berisping van het regionaal én centraal tuchtcollege omdat hij een ernstige diagnose stelt zonder dit kort te sluiten met de behandelend geriater. In de begeleiding verliep de communicatie ook niet goed vanwege persoonlijke omstandigheden van de bedrijfsarts.

Hoewel de manier van werken per land kan verschillen, blijft het belangrijk om aan kruisbestuiving te doen tussen Belgische en Nederlandse arbeids- en bedrijfsartsen. Daarom organiseerden de Vlaamse opleiding Arbeidsgeneeskunde en de Nederlandse opleidingen tot bedrijfsarts bij de SGBO en NSPOH dit voorjaar voor de vijfde keer een uitwisselingsdag.

Tijdens de Bedrijfsgeneeskundige Dagen in mei werd de Burgerpenning toekend aan gynaecoloog Marije Geukes. Ze kreeg de onderscheiding voor haar proefschrift over de impact van overgangsklachten op werkprestaties.

In de verzekeringsgeneeskunde ontstaan complexe afwegingen bij de beoordeling van uitkeringen en re-integratie. Zulke situaties kunnen leiden tot morele druk bij professionals. De Ethiekcommissie van de NVVG staat leden bij in het correct en verantwoord uitoefenen van hun beroep. Dit doet zij onder meer door casuïstiek door middel van een moreel beraad af te wegen en te publiceren. Hiermee stelt zij voorbeelden hoe morele dilemma's zorgvuldig kunnen worden afgewogen.

Kennis, gedachten en attitudes over pijn aan het bewegingsapparaat bij scheepsbouwwerkers. Bevindingen van onderzoek bij een scheepswerf in Oost-Groningen.

Binnen de opleidingen tot bedrijfs- en verzekeringsarts heeft onderzoek een belangrijke plaats. Bij zowel de SGBO als NSPOH werken gemotiveerde docenten die zich speciaal voor het onderzoeksonderwijs inzetten. Wat leren de aios over dit onderwerp en wat is het nut daarvan in het dagelijks werk? ‘Het allermooiste zou zijn als het lampje ‘onderzoek' aan blijft voor de rest van hun carrière.'

Ahmed, een dertiger met een Marokkaanse achtergrond, werkte als stafmedewerker bij een van de afdelingen van de universiteit. Hij kwam op mijn spreekuur vanwege psychische klachten. Al een tijdje zat Ahmed gedeeltelijk thuis, maar stap voor stap ging het beter.

Zoals velen zich herinneren, vormt de onderzoeksopdracht een pittig onderdeel van de opleiding tot bedrijfs- of verzekeringsarts. Een flink deel van de aios kiest voor een kwalitatief onderzoek. Ze verzamelen hun gegevens via zes tot tien korte interviews over het onderwerp dat ze bestuderen. In de verslagen die ik heb kunnen lezen, zie ik dat de kleine deelnemersgroep vaak geworven wordt ‘via het netwerk van de onderzoeker'. Geeft dit zo een goed beeld van wat er speelt? De lezer wordt op dat punt gerustgesteld, want ‘uit het zesde interview kwamen geen nieuwe inzichten meer naar voren zodat saturatie was bereikt'. Het is duidelijk dat het hier niet om de zuurstofsaturatie gaat. Met datasaturatie (of verzadiging) wordt bij kwalitatief onderzoek bedoeld dat uit de laatste interviews, observaties of groepsgesprekken geen nieuwe informatie meer naar voren komt. Saturatie lijkt zo een kwaliteitsgarantie: ‘zeker, het was een klein onderzoek, maar toch zijn alle relevante opvattingen van collega's in kaart gebracht'.