Voorafgaand aan de proef reorganiseerden de deelnemende bedrijven hun werkprocessen om efficiënter te kunnen werken en om onderlinge samenwerking te verbeteren. Gedurende de testperiode werkten de medewerkers vervolgens met behoud van salaris één dag minder per week. Vergeleken met gegevens vóór en na de proef bleek dat werknemers duidelijk minder last hadden van burn-outklachten. Daarnaast namen zowel de arbeidstevredenheid als de mentale en fysieke gezondheid toe. Drie factoren bleken hierbij doorslaggevend: een betere ervaren werkcapaciteit, minder slaapproblemen en minder vermoeidheid. Deze verbeteringen werden niet gevonden bij twaalf vergelijkbare organisaties die geen vierdaagse werkweek invoerden. De onderzoekers concluderen dat een inkomensbehoudende vierdaagse werkweek een effectieve en haalbare interventie kan zijn om het welzijn van werknemers structureel te verbeterten. Voor organisaties kan dit bovendien voordelen opleveren in de vorm van hogere tevredenheid en mogelijk minder ziekteverzuim. Hoewel verdere studie nodig is naar de lange termijn effecten, lijkt de proef een belangrijke stap in het debat over werkdruk en duurzame inzetbaarheid. De resultaten sluiten aan bij de groeiende internationale belangstelling voor kortere werkweken als middel om werk en privéleven beter in balans te brengen. Lees hier meer.