De val van het kabinet heeft Nederland opnieuw in een periode van politieke onzekerheid gestort. Nieuwe verkiezingen staan voor de deur. En met verkiezingen komen nieuwe keuzes, nieuwe prioriteiten. En hopelijk de moed om verouderde structuren te doorbreken die de samenleving niet langer vooruithelpen.
Eén van die structuren speelt zich af binnen ons eigen werkveld van arbeid en gezondheid. Begin twintigste eeuw, dus meer dan honderd jaar geleden, werd een strikte scheidslijn getrokken tussen behandelen en beoordelen, tussen curatief en sociaalmedisch domein. Wat destijds logisch leek, sluit steeds slechter aan bij de complexe werkelijkheid van vandaag.
Het is hoog tijd dat bedrijfs- en verzekeringsgeneeskunde een volwaardig en integraal onderdeel worden van het publieke zorgdomein. In een samenleving waarin gezond kunnen werken en meedoen in de maatschappij onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, kunnen we het ons niet langer veroorloven om bedrijfs- en verzekeringsartsen buiten de reguliere zorg te plaatsen, alsof wij slechts aan de zijlijn opereren. Onze expertise raakt juist de kern van toekomstbestendige gezondheidszorg: gezondheid in relatie tot functioneren en participatie. Tegelijkertijd herkennen huisartsen en medisch specialisten steeds vaker dat het werk van hun patiënt meer aandacht verdient binnen de diagnostiek en het behandelplan.
‘Bedrijfs- en verzekeringsartsen zijn essentiële schakels in het zorgnetwerk’
Het strikte onderscheid, de arts die behandelt versus de arts die beoordeelt, houdt een gefragmenteerd systeem in stand, waarin werkenden, werkzoekenden en mensen met gezondheidsbeperkingen tussen wal en schip vallen. Juist nu Nederland kampt met personeelstekorten, een stijgende uitval door ziekte en een grote groep mensen die langdurig langs de kant staat, moeten we durven denken in integrale oplossingen. Dat vergt lef en een brede blik op zorg, werk en samenleving.
Ook dit TBV-nummer laat zien hoe bedrijfs- en verzekeringsgeneeskunde dagelijks bijdragen aan (volks)gezondheid, gezond werken en duurzame inzetbaarheid. De diverse praktijkervaringen, wetenschappelijke inzichten en reflecties maken duidelijk: we zijn al onderweg, maar structurele verankering binnen integrale zorg is cruciaal.
Dat vraagt om een fundamentele systeemverandering. Bedrijfs- en verzekeringsartsen zijn essentiële schakels in een samenhangend netwerk van zorg en begeleiding. Onze kennis van arbeid, gezondheid en sociale zekerheid is onmisbaar voor het bevorderen van duurzame inzetbaarheid én inclusieve participatie.
Met de verkiezingen in aantocht ligt er een unieke kans. Laten we het momentum benutten om afscheid te nemen van achterhaalde scheidslijnen en pleiten voor integratie van bedrijfs- en verzekeringsgeneeskunde in het publieke zorgdomein. Een noodzakelijke stap richting betere volksgezondheid, meer arbeidsparticipatie en minder maatschappelijke uitval. Het is tijd om die stap samen te zetten voor alle mensen die werken, willen werken en kúnnen werken!
Sylvia van der Burg-Vermeulen
