Slechte of ontoereikende slaap kan de gezondheid en veiligheid op het werk beïnvloeden. Gevalideerde vragenlijsten helpen de bedrijfsarts om de geschiktheid van de werknemer voor de functie te beoordelen.
Nerys Williams somt vier vragenlijsten op die gebruikt kunnen worden om de aspecten van slaap en slaperigheid te meten. Elke vragenlijst wordt hoofdzakelijk of volledig ingevuld door de medewerker zelf, waardoor zij hun perceptie van hun slaap kunnen beschrijven.
Epworth Sleepiness Scale (ESS)
Beoordeelt de waarschijnlijkheid dat een persoon indommelt in verschillende situaties, over het verloop van één volledige dag, zoals tijdens tv-kijken, zitten en lezen of rijden in een auto. De scores variëren van 0 tot 24, met hogere scores die wijzen op meer slaperigheid.
Karolinska Sleepiness Scale (KSS)
Is vergelijkbaar met de ESS, maar met een focus op het niveau van slaperigheid ‘op het moment dat de vragenlijst wordt afgenomen’. De scores variëren van 1 tot 9, waarbij 9 duidt op ‘zeer slaperig’.
Stanford Sleepiness Scale (SSS)
Beoordeelt het niveau van slaperigheid van een persoon op specifieke momenten. Voor elk item scoort betrokkene 1 tot 7 punten. Een hoger cijfer wijst op meer slaperigheid.
Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI)
Evalueert de algehele kwaliteit van de slaap, inclusief slaperigheid, over een tijdsinterval van één maand. Het scoresysteem varieert van 0 tot 21. Hogere scores duiden op een slechtere slaapkwaliteit.
Relevantie voor de bedrijfsarts
Deze vragenlijsten kunnen het effect van slaapstoornissen op het functioneren in kaart brengen. De vragenlijsten zijn niet specifiek ontworpen voor het spreekuur van een bedrijfsarts, maar kunnen de arts helpen als aanvulling op anamnese en klinisch onderzoek. Zo kan de bedrijfsarts een beslissing inzake geschiktheid voor de job onderbouwen.
Questionnaires for assessing sleep in healthcare and in the workplace, Occupational Medicine (OM) 2023, 73, 292. Voor TBV gelezen op 26 juni 2023. doi.org/10.1093/occmed/kqad031
