Jurisprudentie over re-integratie levert regelmatig leerpunten op voor begeleidende bedrijfsartsen. Dit artikel beschrijft een casus over het verschil in beoordelingskaders van de bedrijfs- en verzekeringsarts.
In deze rechtszaak leidde het verschil in beoordelingskaders van de bedrijfs- en verzekeringsarts tot verwarring bij een arbeidsdeskundige.
Waar gaat het om?
Een bedrijfsarts heeft een inzetbaarheidsprofiel opgesteld om de arbeidsdeskundige richting te geven bij de re-integratie. De bedrijfsarts lijkt de arbeidsdeskundige op het verkeerde been te hebben gezet met het vaststellen van een aantal beperkingen in het persoonlijk functioneren, zoals beperkingen voor ‘zelfstandig handelen’ en ‘volledig voorgestructureerd werk’. De bedrijfsarts heeft ook in het inzetbaarheidsprofiel geschreven dat de werknemer beschikt over duurzaam benutbare mogelijkheden.
“De bedrijfsarts lijkt de arbeidsdeskundige op het verkeerde been te hebben gezet”
De arbeidsdeskundige heeft op basis van het door de bedrijfsarts vastgestelde inzetbaarheidsprofiel geconcludeerd dat de werknemer (nog) niet in staat is tot een structurele inbreng in arbeid, niet in het oorspronkelijke werk, maar ook niet in passend ander werk. De arbeidsdeskundige lijkt te hebben geconcludeerd dat er sprake is van ‘geen benutbare mogelijkheden’. Onderzoek naar de arbeidsmogelijkheden in spoor 1 is vervolgens uitgebleven en de re-integratie-activiteiten in spoor 2 bleven beperkt tot een activerende interventie. Het UWV besluit bij de WIA-aanvraag tot een loondoorbetalingsverplichting.
Loonsanctie terecht
De werkgever gaat in beroep. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft gemotiveerd waarom de beperkingen vanuit medisch oogpunt onterecht zijn gesteld. De informatie van de revalidatiearts heeft hij daarbij betrokken. De rechtbank stelt vast dat de werkgever onvoldoende re-integratie-inspanningen heeft verricht, wat resulteert in het oordeel dat de loonsanctie terecht is opgelegd. De rechtbank vindt het verwarrend dat de werkgever stelt dat de bedrijfsarts de CBBS-criteria niet heeft toegepast en iets anders bedoelt met de genoemde beperkingen, maar wel dezelfde nummering en omschrijvingen van de beoordelingspunten gebruikt als die in het CBBS.
Samenwerking arbeidsdeskundige en bedrijfsarts
De rechtbank concludeert dat de bedrijfsarts ten onrechte beperkingen heeft aangenomen voor ‘zelfstandig handelen’ en ‘volledig voorgestructureerd werk’, wat heeft geleid tot een onjuiste inschatting van de belastbaarheid van de werknemer. De bedrijfsarts had verwarring kunnen voorkomen door de arbeidsmogelijkheden te beschrijven en niet de beperkingen volgens het CBBS moeten aanvinken. Vervolgens leidt overleg met de arbeidsdeskundige tot de meest kansrijke re-integratie. Gezamenlijke nascholing lijkt me noodzakelijk.
‘Zelfstandig handelen’In het CBBS betekent ‘zelfstandig handelen’ het zonder hulp en steun van anderen in staat zijn activiteiten te starten, uit te voeren en te beëindigen.
Een beperking op dit punt is alleen aan de orde bij mensen met een ernstige psychiatrische of neurologische stoornis, of een ontwikkelingsstoornis. Ook een beperking voor ‘volledig voorgestructureerd werk’ is alleen aan de orde in geval van een ernstige psychiatrische stoornis of ontwikkelingsstoornis.
|
