In april 2019 implementeerde de NVAB de Richtlijn Kanker & Werk, opgesteld met als doel betere begeleiding voor de (potentieel) werkende met kanker waar de gezondheid en kwaliteit van leven van de werkende centraal staat1. In de praktijk kunnen (bedrijfs)artsen uitdagingen ervaren bij het gebruik van richtlijnen. Dit verslag beschrijft de resultaten van een kwalitatief explorerend onderzoek naar de werkwijze van (bedrijfs)artsen bij de begeleiding van werkenden met kanker. Middels diepte interviews werd gevraagd naar de werkwijze, richtlijnhantering, ervaren knelpunten en wat het gebruik van de richtlijn Kanker & Werk zou stimuleren. In totaal zijn zes artsen geïnterviewd.

De volgende thema’s zijn onderscheiden: wel of geen hantering van de richtlijn Kanker & Werk en de werkwijze in de praktijk, redenen waarom de richtlijn/ instrumenten wel of niet worden gebruikt, ervaren knelpunten én wat artsen zou motiveren om de richtlijn en instrumenten vaker te gebruiken. Tot slot werd gevraagd waar artsen bij de begeleiding van werkenden met kanker naast de richtlijn behoefte aan hebben.

Respondenten vinden de richtlijn nuttig, doch baseren de verzuimbegeleiding van werkenden met kanker voornamelijk op diens behoeften. De richtlijn wordt in grote lijnen gevolgd, maar de instrumenten die in de richtlijn worden aanbevolen, zetten de deelnemende (bedrijfs)artsen om verschillende redenen zelden in. Stagnatie van de re-integratie zou reden zijn vaker terug te grijpen naar de instrumenten. Tijdsgebrek en instrumenten niet tot hun beschikking hebben worden als belemmerende factoren ervaren, terwijl betere digitale bruikbaarheid en goede kennis van de inhoud bevorderend zouden zijn voor de richtlijnhantering.

Concluderend toont dit pilot-onderzoek aan dat voor (bedrijfs)artsen de richtlijn Kanker & Werk en gebruik van daarin aanbevolen instrumenten niet leidend zijn bij de begeleiding van werkenden met kanker en dat factoren, zoals tijd, verbeterde kennis, beschikbaarheid, digitaal gebruiksgemak, controle op de naleving ervan en stagnatie van de re-integratie zouden stimuleren tot de toepassing in de praktijk. Dit zou kunnen bijdragen aan een verbeterde kwaliteit van bedrijfsgeneeskundige zorgverlening voor werkenden met kanker.

Lees het hele onderzoek hier.