Wat is dat toch met die oudere bedrijfsartsen die na jaren met de poten in de modder van het bedrijf te hebben gestaan, willen vluchten naar de droge dreven van de zorg.1 Voelen ze zich niet gewaardeerd of missen ze de erkenning van de grote jongens. ‘Je kunt altijd nog bedrijfsarts worden’, tekende illustrator Peter van Straaten ooit. Het zit ’m, zo lijkt het, vooral in de aard van het werk. Dat is saai geworden. Alleen maar verzuim. Inderdaad, tegen jonge artsen zou ik dan ook willen zeggen: word geen bedrijfsarts. Tenzij door de markt gedwongen, zoals in de jaren 80 veel van de aanstaand gepensioneerde bedrijfsartsen overkwam. Gelukkig bleek achteraf het bedrijfsartsenschap toch reuze mee te vallen.