Column
Impact van agressie
Mam, heb je weer zo'n rare man op je spreekuur gehad? Deze vraagt wordt me de afgelopen vijf jaar regelmatig gesteld door mijn nu 11-jarige zoon Floris. De impact die de doorgemaakte agressie in de spreekkamer op hem heeft, doet me het meeste.
Nu of nooit…
Bij nascholingen maakt deze opmerking me nooit populair: de hoge uurtarieven van bedrijfsartsen staan niet in verhouding tot de waarde die we leveren. En vervolgens krijg ik dezelfde drie tegenargumenten te horen. Schaarste betekent hogere prijzen. Onze bodemprijs is voor advocaten het juniortarief. Het wordt betaald, dus waarom niet.
Doen of niet doen
Zolang ik hem nog niet geopend had, kon het nog alle kanten op. Nog even wat treuzelen, snel nog wat anders doen. Wat zou het deze keer worden? Weer een afwijzing? Met een vertrouwd bonkend hart opende ik de e-mail: 'Voordat we verder kunnen met het peerreview-proces hebben we uw schriftelijke verklaring nodig dat noch ChatGPT, noch enig ander kunstmatig intelligentieprogramma gebruikt is voor welk deel van de paper dan ook.' Zucht...
Intense trots
Trots, dat was het. Het barmhartige gevoel dat zich verspreidde in mijn borstkas was intense trots. Het overrompelde me toen ik, na een lange dag, mijn werkkamer binnenliep. Moe, afgepeigerd misschien wel, wilde ik mijn tas inpakken en naar huis gaan. Van de weeromstuit bleef ik even stilstaan achter mijn bureaustoel om te begrijpen wat er gebeurde.
Vraag en antwoord…
Of we het nu willen of niet we hebben als verzekeringsartsen slechts een bijrolletje bij het toetsen van het re-integratieverslag (RIV). De arbeidsdeskundige gaat op kop en moet volgens het beoordelingsprotocol vier vragen beantwoorden.
Stop de WIA-uitvoering!
Uit de nieuwste ramingen van het capaciteitsorgaan(1) blijkt dat het tekort aan verzekeringsartsen een blijvertje is. Voor het eerst heeft nu ook een gezaghebbend instituut als De Rekenkamer geconcludeerd dat de WIA niet meer uitvoerbaar is.(2) Tegelijkertijd beveelt zij de minister aan om de WIA uitvoerbaar te houden en spreekt zichzelf daarmee opmerkelijk genoeg tegen.
Gun iedere aios iemand als Cor
Ver voordat het woord taakdelegatie gangbaar werd, deed ik mijn opleiding tot bedrijfsarts bij de interne arbodienst van de Radboud Universiteit. Fijne plek om te werken, leuke collega's en niet alleen onder de artsen. Zo had je Cor die als verpleegkundige een deel van het spreekuur deed in afstemming met enkele artsen. Ook ik had het geluk met hem te kunnen samenwerken.
Leiderschap als fundament
Medisch leiderschap is noodzakelijker dan ooit. Wij hebben een sleutelrol te vervullen bij het inrichten van toekomstbestendige zorg voor arbeid en gezondheid. Dat is heel concreet met de recent ingestelde Onafhankelijke Commissie Toekomst Arbeidsongeschiktheidsstelsel. Haar opdracht: een stelsel dat uitvoerbaar, betaalbaar en uitlegbaar is. Ik voeg passende arbeidsgerichte zorg daar graag aan toe.
Onderzoek nutteloos?
Als uit onderzoek blijkt dat een specifieke chemotherapie een betere vijfjaarsoverleving heeft dan de gebruikelijke therapie, dan past een oncoloog deze toe. Als uit onderzoek blijkt dat een bepaalde operatietechniek minder complicaties geeft, dan zullen de meeste chirurgen deze gebruiken. Als uit onderzoek blijkt dat een vragenlijst naar ervaren belemmeringen zowel de cliënt als de verzekeringsarts helpt bij de beoordeling dan wordt die vragenlijst snel ingezet. Toch?
Niet dichotoom
Toen ik ziek werd, liet een bevriende UWV-arts op een keer het woord 'infaust' vallen. Daar schrok ik in eerste instantie van, want iets wat nog niet vaak zo concreet uitgesproken was, werd nu plotseling gevangen in een woord dat gewone mensen niet gebruiken.
