De zorg in Nederland staat voor grote uitdagingen. Ook onze zorg voor arbeid en gezondheid loopt vast. Het vakmanschap van bedrijfs- en verzekeringsartsen staat onder druk. Niks nieuws onder zon denkt u misschien. Het klopt dat al jarenlang wordt gevraagd om structurele oplossingen voor het tekort aan bedrijfs- en verzekeringsartsen. Maar we hebben denk ik een kritisch punt bereikt. De noodklok is luid afgegaan.
Het capaciteitsorgaan becijferde dat het behalen van de opleidingsopgave voor 2024-2027 niet realistisch is. Zowel het aantal aios bedrijfs- als verzekeringsgeneeskunde is de afgelopen jaren toegenomen. Maar ook de komende jaren blijven we te maken hebben met een fors achterblijvende instroom. Daar komt nu een hoge uitstroom bij door pensionering en andere redenen voor bedrijfs- en verzekeringsartsen om te stoppen met hun werk. We stevenen af op een onoverbrugbare kloof. En daar lig ik weleens wakker van. Het moet anders.
De schaarste aan bedrijfs- en verzekeringsartsen is overigens niet alleen maar slecht geweest. Het heeft bijgedragen aan het krijgen van een betere beloning en arbeidsvoorwaarden. Maar het aanhoudend grote artsentekort is nu onze achilleshiel geworden. Onze zorg en sociale zekerheid voor de gevolgen van ziekte voor arbeid en participatie is niet langer houdbaar. De roep om slimme oplossingen wordt steeds sterker. Onlangs nog deed Johanna Hirscher, lid van de raad van bestuur van UWV, een dringende oproep voor oplossingen voor de wachttijden bij het sociaal-medisch beoordelen.
‘We stevenen af op een onoverbrugbare kloof, daar lig ik weleens wakker van’
Het voelt als nu of nooit. In zijn column signaleert Droogers dat er aan onze stoelpoten wordt gezaagd. Zijn pleidooi richt zich op de meerwaarde van ons als verbinders binnen Arbeid en Gezondheid. Ik vind GAP-arts dan ook een beter passende naam. Wij zijn geneeskundig specialist op het gebied van Gezondheid, Arbeid en Participatie. Wij kunnen verbinding leggen tussen (voorkomen van) ziekte en de wisselwerking met individu, omgeving en maatschappij. GAP is onze meerwaarde!
Een belangrijk onderdeel om de kloof te verkleinen is inzetten op onze (meer)waarde binnen arbeidsgerichte netwerkzorg. Door onze expertise en krachten te bundelen met andere professionals. Zo pleit Schaafsma voor betere samenwerking met arbeidsdeskundigen en -hygiënisten. Een mooi voorbeeld hoe werknemers beter beschermd kunnen worden voor ziekte door werk door te leren van elkaar en meer interprofessioneel samen te werken.
Ook onze beroepsverenigingen hebben het afgelopen jaar een mooie stap gezet om de krachten te bundelen. Samen met het Kenniscentrum Verzekeringsgeneeskunde is een samenwerking gestart met de werktitel Kennisnetwerk Gezondheid, Arbeid en Participatie, afgekort kennisnetwerk GAP. Alleen samen dichten we de ‘GAP’!
Sylvia van der Burg-Vermeulen
