Individuele Plaatsing en Steun (IPS) is een bewezen effectieve methode om mensen met ernstige psychische aandoeningen (EPA) aan betaald werk te helpen. Het blijkt echter gecompliceerd om IPS te implementeren in de praktijk.
Een gebrek aan adequate financiering en samenwerking tussen organisaties die betrokken zijn bij IPS (ggz-instellingen, uitkeringsinstanties en zorgverzekeraars) zijn belangrijke belemmeringen.
Om de implementatie van IPS te bevorderen, hebben professionals van de betrokken organisaties gezamenlijk een nieuwe implementatiestrategie toegepast sinds 2014, bestaande uit afspraken om de onderlinge samenwerking te verbeteren en IPS-financiering te waarborgen. Het doel van deze studie was om werkuitkomsten en associaties met deze organisatorische en financiële factoren te onderzoeken bij mensen met EPA die deelnamen aan IPS binnen dit samenwerkingsverband.
Cohortstudie met 103 deelnemers
Deze observationele cohortstudie is uitgevoerd in de periode 2014-2020 met 103 deelnemers en een follow-up van 30 maanden. De deelnemers kregen IPS aangeboden binnen het samenwerkingsverband – dat wil zeggen dat er regelmatig overleg was tussen de professionals van ggz, UWV en de gemeente en dat de financiering van hun IPS-traject geregeld was. Deelnemers met een bijstandsuitkering ontvingen financiering van de gemeente; deelnemers met een arbeidsongeschiktheidsuitkering ontvingen financiering van UWV. Descriptieve analyses werden gebruikt om werkuitkomsten te onderzoeken. Multivariabele logistische en lineaire regressie werden gebruikt om associaties te onderzoeken met een organisatorische en financiële factor: de mate van ervaring van ggz-instellingen met het aanbieden van IPS binnen het samenwerkingsverband en het type IPS-financiering (financiering van gemeente en UWV).
Resultaten
46 procent van de IPS-deelnemers (n=47) kreeg binnen 30 maanden een reguliere, betaalde baan. De werkende deelnemers verkregen hun baan binnen ongeveer 7 maanden en werkten in totaal ongeveer 9 maanden in een of meer banen. Deelnemers die later in de tijd geïncludeerd waren voor deze studie, hadden betere werkuitkomsten dan deelnemers die eerder in de tijd geïncludeerd waren. De aanname was dat deelnemers die later geïncludeerd waren, IPS kregen aangeboden toen de ggz-instellingen als meer ervaren werden beschouwd met het aanbieden van IPS binnen het samenwerkingsverband. Deelnemers die UWV-financiering ontvingen, hadden minder kans op een baan dan deelnemers die gemeentefinanciering ontvingen.
‘De hoogte en duur van de IPS-financiering lijken een rol te spelen bij werkuitkomsten’
Conclusies
Bijna de helft van de IPS-deelnemers met EPA vindt een reguliere, betaalde baan binnen 30 maanden. De mate van ervaring van ggzinstellingen met het aanbieden van IPS binnen het samenwerkingsverband en financiering lijken een rol te spelen bij werkuitkomsten van IPS-deelnemers.
Implicaties voor de praktijk
-
Slechts 28 procent van de IPS-deelnemers werkte 6 maanden of langer. Een betere match tussen deelnemer en werkgever en een meer continue rol van de IPS-trajectbegeleider als de deelnemer eenmaal aan het werk is, zou dit percentage kunnen verbeteren.
-
Ggz-instellingen die van plan zijn om IPS te implementeren, kunnen profiteren van een samenwerking met organisaties die al ervaren zijn met het aanbieden van IPS binnen een samenwerkingsverband.
-
De hoogte en duur van de IPS-financiering lijken een rol te spelen bij werkuitkomsten. Uitkeringsinstanties die IPS financieren kunnen financiële bonussen voor IPS-trajectbegeleiders overwegen om werkuitkomsten te verbeteren.
Lees hier de oorspronkelijke publicatie van dit artikel.
De acht principes van IPS
-
Regulier werk of opleiding is het doel.
-
Niemand wordt uitgesloten.
-
Integratie van toeleiding naar werk of opleiding en zorg.
-
Voorkeur van werkzoekende staat voorop.
-
Ondersteuning rond werk en inkomen.
-
Snel zoeken, snel plaatsen.
-
Baan(kans)ontwikkeling.
-
Blijvende ondersteuning.
