Op 6 oktober 2020 presenteerden tijdens een digitaal symposium dertien aios bedrijfs- en verzekeringsgeneeskunde de (voorlopige) bevindingen van hun onderzoek, uitgevoerd in het kader van de opleiding bij NSPOH.

Shoushtarian M, Alizadehsani R, Khosravi A, Acevedo N, McKay CM, Nahavandi S, et al. Objective measurement of tinnitus using functional near-infrared spectroscopy and machine learning. PLoS ONE 15(11): e0241695. https://​doi.​org/​10.​1371/​journal.​pone.​0241695 Chronische tinnitus is een ernstige aandoening die 6-20% van de volwassenen treft en hun kwaliteit van leven ernstig kan schaden. Tinnitus kan leiden tot stress, depressie en cognitieve dysfunctie. Dat is de aanhef van het hierboven vermelde artikel, van de hand van een groep onderzoekers uit Melbourne. Zij presenteren een nieuwe ontwikkeling in het tinnitusonderzoek: een nieuwe techniek om tinnitus objectief vast te stellen.

De jaarlijkse uitgave van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten is uit. Sinds 2000 krijgen we elk jaar een fraai overzicht van alle beroepsziektemeldingen door Nederlandse bedrijfsartsen en dat is een mooi aanknopingspunt voor preventie.

De oudste sociaalgeneeskundige beroepsopleiding van Nederland is jarig. Zestig jaar Nijmeegse bedrijfsartsenopleiding! Zestig jaar verbonden met de Nijmeegse universiteit. De opleiding groeit en bloeit. Zij heeft nu 235 aios in opleiding, en leidt sinds zeven jaar ook verzekeringsartsen op. Volop reden voor een feestje. Dat zou een jubileumcongres moeten zijn, maar in coronatijd kan dat niet. Dus logden op 19 november 2020 meer dan 300 mensen in voor het webinar Opleiden en ontwikkelen van talent.

Knieartrose is niet te genezen, de prevalentie neemt de komende jaren sterk toe, vooral bij werkenden, veel patiënten zijn niet tevreden over het effect van hun niet-operatieve behandeling voor werk, en helaas heeft de laatste behandeloptie – een knieprothese – voor een groot aantal patiënten ernstige bijwerkingen voor werkhervatting.

De richtlijn Nachtwerk en gezondheid 1 is onlangs gepubliceerd. In verschillende sectoren, met name gezondheidszorg en industrie, kunnen bedrijfsartsen te maken krijgen met werkenden die nachtwerk verrichten. In Nederland gaat het om ongeveer 1.300.000 werkenden (15% van de beroepsbevolking) die soms of regelmatig ’s nachts werken. Deze richtlijn vraagt van de bedrijfsarts een systematische aanpak, bestaande uit probleemdiagnostiek,de keuze van eventuele interventies, preventieve adviezen en interventies, en tenslotte de evaluatie. Daarnaast heeft ook het PMO een belangrijke plaats binnen de zorg voor werkenden in de nachtdienst.

Begin 2020 is de derde editie verschenen van het standaardwerk Arbeidsdermatologie bestaande uit 4 boekdelen met 9 hoofdstukken, 210 onderwerpen en 2868 pagina's. Meer dan 300 deskundigen hebben er aan meegewerkt onder wie verschillende uit Nederland.

Terwijl iedereen coronamoe begint te worden komt TBV pas goed op gang, zo lijkt het als u de inhoud van deze editie bekijkt. Alweer een veelheid aan COVID-19-artikelen, waarvan een groot deel bij elkaar gezet in een Vlaamse special. Ons tijdschrift heeft immers ook abonnees in Vlaanderen en als redactie hechten we eraan om in twee richtingen vakkennis en -ervaringen te delen.

Het afgelopen jaar hebben we voorlopig afscheid moeten nemen van wat we het oude normaal zijn gaan noemen. Onderdelen van de economie staan nog steeds vrijwel stil en een flink deel van de beroepsbevolking is anders gaan werken – van huis uit als het even kan, overigens vele malen te verkiezen boven verlies van werk. Sommigen bejubelen welhaast deze nieuwe situatie, benadrukken dat de coronacrisis nieuwe kansen biedt en toch al gewenste ontwikkelingen in een stroomversnelling brengt. De laatste maanden hoor ik toch ook steeds vaker dat mensen het zat worden, vooral vanwege de beperkingen in het sociale verkeer en de negatieve invloed die dat heeft, zowel op hun welzijn als op hun werk. Voor sociaalgeneeskundigen, die het functioneren van mensen vanuit een biopsychosociaal perspectief moeten beoordelen, bepaald geen verrassing, zou ik denken.

Door de coronacrisis is er in de samenleving meer oog gekomen voor hoe ingrijpend een behandeling op de IC kan zijn voor het fysiek en mentaal functioneren. Een aanzienlijk deel van de patiënten houdt er jarenlang klachten aan over, vaak met een verminderde kwaliteit van leven en aanzienlijke beperkingen tot gevolg.2,3 De overkoepelende term die gebruikt wordt voor alle nieuw ontstane of verergerde klachten die patiënten ervaren als gevolg van de IC-behandeling is het Post Intensive Care Syndroom, oftewel PICS.3 Naar schatting ervaart 50-70% van de patiënten die één jaar na de IC-behandeling nog in leven is klachten die vallen onder de noemer PICS.2,4