Door de coronacrisis is er in de samenleving meer oog gekomen voor hoe ingrijpend een behandeling op de IC kan zijn voor het fysiek en mentaal functioneren. Een aanzienlijk deel van de patiënten houdt er jarenlang klachten aan over, vaak met een verminderde kwaliteit van leven en aanzienlijke beperkingen tot gevolg.2,3 De overkoepelende term die gebruikt wordt voor alle nieuw ontstane of verergerde klachten die patiënten ervaren als gevolg van de IC-behandeling is het Post Intensive Care Syndroom, oftewel PICS.3 Naar schatting ervaart 50-70% van de patiënten die één jaar na de IC-behandeling nog in leven is klachten die vallen onder de noemer PICS.2,4

Het SARS-CoV-2-virus heeft na een snelle verspreiding over de hele wereld een enorme impact, die nog steeds blijft voortduren. Een infectie met dit virus veroorzaakt de ziekte die coronavirus disease 2019 (COVID-19) wordt genoemd.1-4 COVID-19 is een ziekte die zich meestal uit in luchtwegklachten, en intussen is ook gebleken dat het hele menselijk lichaam aangetast kan worden. Het kan dus ook als een systeemziekte gezien worden.5,6

Omdat blootstelling aan het Severe Acute Respiratory Syndrome-Coronavirus type 2 (Sars-Cov-2 virus) ook in het werk kan plaatsvinden1, kan COVID-19 in voorkomende gevallen als een beroepsziekte worden gemeld. Het doel van dit artikel is een overzicht geven uit welke sectoren deze meldingen komen en wat de karakteristieken zijn van de werknemers die gemeld zijn met COVID-19.

Voelen mensen zich beter als ze zich in hun werk kunnen blijven ontwikkelen? En zijn er individuele verschillen in leer- en ontwikkelbehoefte? Arjan van Dam, als psycholoog afgestudeerd in occupational health, onderzocht deze vragen aan de hand van de achievement goal orientation theory (AGO). Wat uitleg helpt om zijn promotieonderzoek beter te begrijpen.

Mensen met een chronische fysieke aandoening krijgen vaak te maken met beperkingen in dagelijks handelen en maatschappelijke participatie, waaronder arbeidsparticipatie. Naast diagnose-specifieke verschillen zijn er ook algemene kenmerken van chronische fysieke aandoeningen die de arbeidsparticipatie kunnen beïnvloeden, zoals pijn, vermoeidheid, lichamelijke beperkingen, variabiliteit in symptomen, een onvoorspelbaar verloop en langdurige gevolgen. Om die reden zou een generieke benadering gebruikt kunnen worden om de arbeidsparticipatie te verbeteren

Veel mensen met psychische problemen, zoals angst en depressieve stoornissen, hebben moeite hun werk uit te kunnen blijven voeren. Ongeveer 30% moet verzuimen en na een eerste verzuimperiode is bij 20% sprake van herhaald verzuim. Eerdere studies hebben het proces van terugkeer naar werk onderzocht. Weinig is bekend over hoe het deze groep vergaat op het werk na terugkeer en hoe functioneren in werk samenhangt met symptoomherstel over tijd. Hierbij is het van belang de verschillen binnen deze groep te erkennen zodat begeleiding hierop afgestemd kan worden.

Het wordt breed onderkend dat naasten, zoals een partner, familielid of vriend, invloed kunnen hebben op gezondheidsuitkomsten van mensen met een chronische aandoening. Door aandacht te besteden aan de invloed van naasten kunnen bedrijfs- en verzekeringsartsen werkenden met een chronische ziekte mogelijk beter ondersteunen bij het omgaan met de aandoening en om ondanks de aandoening weer te gaan werken.

Steeds meer werkenden krijgen te maken met een chronische ziekte tijdens hun loopbaan. Op dit moment heeft ongeveer 30% van de werkenden in Europa een chronische ziekte.1 Werkenden met een chronische ziekte hebben vaker een lager werkvermogen, een verminderde arbeidsproductiviteit en ze hebben een verhoogd risico om vroegtijdig de arbeidsmarkt te verlaten.2-4 Voorgaand onderzoek heeft zich met name gericht op werkgerelateerde factoren, zoals een hoge werkdruk. Op dit moment is de rol van een ongezonde leefstijl op vroegtijdige uitstroom binnen deze groep nog grotendeels onbekend.

Uit de internationale literatuur was reeds bekend dat interdisciplinaire arbeidsrevalidatie (AR) voor mensen met chronische pijn aan het bewegingsapparaat effectief en doelmatig is. Het was echter nog niet bekend of en in welke mate dit ook geldt voor Nederland, waarbij zowel arbeidsrevalidatie als sociale en zorgsystemen afwijken van andere landen. Een kernadvies voor het uitvoeren van effectieve arbeidsrevalidatie is dat het bestaat uit drie componenten: zorg, (tijdelijke) werkaanpassingen, en coördinatie- en casemanagement tussen beide.

Slechthorendheid en tinnitus zijn veel voorkomende hoorproblemen. Werkenden met slechthorendheid en/of tinnitus hebben meer last van vermoeidheid na het werk en zijn vaker ziek of afwezig in verband met stressgerelateerde klachten. Een slechthorende heeft problemen in werksituaties die rumoerig, onrustig, onoverzichtelijk en onvoorspelbaar zijn. Werkenden met tinnitus hebben deze problemen ook omdat tinnitus vaak gepaard gaat met slechthorendheid en hyperacusis.