‘Fijn dat u terugbelt', zegt de bedrijfsleider. ‘We hebben een prima servicemonteur die promotie kan maken als leidinggevende servicegroep. Praktijkman, niet van de theorie en schoolbanken. Heeft gouden handen. Was nooit ziek. Maar afgelopen jaar plotseling vijf ziekmeldingen. P&O kreeg opdracht voor een loonbeslag vanwege schulden. Ja, hij is gescheiden. Huis moest verkocht worden terwijl de hypotheek onder water stond. Hij is flink aangekomen. Ziet er ook moe uit. Erover praten vindt hij moeilijk. Een open spreekuur bij u, ja. Hij is akkoord, met tegenzin. Bedrijfsartsen zijn niet zijn ding. We willen hem helpen. Horen graag uw adviezen. Er is ook een andere geschikte kandidaat. Jonge mts'er met alle papieren'.
‘Ik kwam bij de verpleegkundige voor controle van m’n bloed en suiker. Ben al een tijdje niet bij haar geweest. Stom natuurlijk. Bent u echt een dokter? Oké.’
De hijgende 54-jarige servicemonteur kijkt mij sceptisch aan. ‘Ja, ik heb sinds zes jaar ouderdomssuiker en pilletjes. Het is een familiekwaal.’ ‘Nee, ik heb hier de lift genomen. Met roken ben ik een jaar geleden gestopt. Begonnen op mijn veertiende. Ging veel hoesten en sigaretten zijn duur geworden. Stoppen was knap rottig met mijn scheiding. Snoepen en veel goedkope pilsjes drinken…, dat doe je dan, hè. Nee, ik ben niet beklemd op de borst. Wel heel erg moe, vooral de laatste weken. Of het goed is dat uw assistente bloed prikt? Nou, oké.’
De 54-jarige servicemonteur zegt: ‘Die promotie kan ik nu wel op mijn buik schrijven’
Gealarmeerd bekijk ik de uitslagen: glucose 16,5, cholesterol 7,8, gemiddelde rustbloeddruk 165/110. Het dodelijke viertal: roken, diabetes, hypertensie en hypercholesterolemie. Plus kortademig en sterk vermoeid. Hoog risico op ischemie en stil infarct, denk ik ongerust.
Na mijn uitleg over de verhoogde labwaardes vertel ik de servicemonteur dat ik de huisarts wil bellen. ‘Het is serieus, hè?’ Aangeslagen kijkt de monteur mij aan en knikt. ‘Die promotie kan ik nu wel op m’n buik schrijven. Als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je niet zomaar een kwartje. Dat zei mijn vader al’.
Drie dagen later belt de huisarts. COPD en afwijkend ecg met tekenen van ischemie en een oud infarctje. De servicemonteur was met spoed opgenomen op de hartbewaking voor een hartkatheterisatie en dotterprocedure.
‘We hebben het gehoord. Triest. Hij wordt het niet.’ De bedrijfsleider zucht aan de telefoon. ‘Misschien jonge monteurs begeleiden? Is lichamelijk lichter. Maakt dat een kans als-ie is opgeknapt, dokter?’
Tjalling Hon (pseudoniem) is bedrijfsarts niet-praktiserend, Utrecht
